|
ÖZET
Modern Türk şairini ve dolayısıyla şiirini besleyen ana kaynaklardan biri de edebiyat alanında kültürel miras olarak kabul edebileceğimiz klasik Türk şiiridir. Modern Türk şiirinde gelenekten aldığı damarı devam ettiren kimi şairler eserlerinde klasik Türk şiirine ait mazmun, ölçü ve şekil özelliklerinden faydalanarak, geleneksel şiiri, farklı duyarlılıklarla, yeniden üretme yoluna gitmişlerdir. Biçim özellikleri açısından gelenekten faydalanma eğilimi, modern Türk şiirinde en çok rastladığımız gelenekle bağ kurma şeklidir. Özellikle cumhuriyet sonrasında şairlerin gelenekle kurduğu bağlantının somut bir göstergesi, şairlerin modern şiirlerini divan başlığı altında toplama eğilimleridir. Arif Nihat Asya’nın Divançe-i Arif’inde, Behçet Necatigil’in Divançe’sinde, Turgut Uyar’ın Divan’ında, Cemal Süreya’nın Güz Bitiği’nde, Orhan Alkaya’nın Parçalanmış Divan’ında, Onat Kutlar’ın Pera’lı Bir Aşk İçin Divan’ında, Ahmet Necdet’in İnce Divan’ında ve Murathan Mungan’ın Erkekler İçin Divan’ında bu durum görülür. Bu çalışmanın amacı adı anılan eserlerin metinlerarasılık yöntemi ile gelenekle doğrudan ya da dolaylı yoldan ilgilerinin tespit edilmesi olacaktır.
ANAHTAR SÖZCÜKLER
Modern Türk şiiri, Divan şiiri, divan, divançe, metinlerarasılık kuramı.
ABSTRACT
The Divan poetry that can be accepted as cultural heritage of literature field is one of the main sources feeding the modern Turkish poet and poetry. In the modern Turkish poetry, some poets who are perpetuating the relation with tradition have benefited from the metaphor, meter and structure features of divan poetry and have reproduced the traditional poetry with different sensitivity. The using of tradition to benefited from structure features is the most common relation form with tradition. Especially after the Republic period, poets have tended to collect their modern poetries under the name of “divan”. The path of the poets gives an example of culturel continuity. This stiuation is seen in the Arif Nihat Asya’s Dîvançe-i Ârif, Behçet Necatigil’s Divançe, Turgut Uyar’s Divan, Cemal Süreya’s Güz Bitiği, Orhan Alkaya’s Parçalanmış Divan, Onat Kutlar’s Pera’lı Bir Aşk İçin Divan, Ahmet Necdet’s İnce Divan ve Murathan Mungan’s Erkekler İçin Divan. The purpose of this study is to determine by the theory of intertextuality the directly or indirectly relations between this modern works and tradition.
KEY WORDS
Modern Turkish poetry, Divan poetry, divan, divançe, the theory of intertextuality.
KAYNAKLAR / BIBLIOGRAPHY
AKALIN L. S. (1980) Edebiyat Terimleri Sözlüğü, İstanbul: Varlık Yayınları.
AKKANAT C. (2002) Gelenek ve İkinci Yeni Şiiri, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
AKTULUM K. (2007) Metinlerarası İlişkiler, Ankara: Öteki Yayınevi.
ALKAYA O. (1990) Parçalanmış Divan, İstanbul: Korsan Yayın.
ALPASLAN GÖKALP G. G. (2009) “Metinlerarası İlişkiler Işığında Cemal Süreya Şiirinin Bileşenleri”, Turkish Studies, C. 4/1-I, s. 435-463.
ALPASLAN GÖKALP G. G. (2006) “Metinlerarası İlişkiler Bağlamında Cumhuriyet Dönemi Türk Şiirine Genel Bir Bakış", Hacettepe Üniversitesi 1. Türkiyat Araştırmaları Sempozyumu Bildirileri: 25-26 Mayıs 2006, (Ed. Yunus KOÇ, Serdar SAĞLAM, Cahit GELEKÇİ), Ankara, 2006: 127-152.
ASYA, A. N. (1971) Dîvançe-i Ârif, Ankara: Fon Matbaası.
AYVAZOĞLU B. (1995) “Kültürel Sürekliliğe ve Geleneğe Dair”, Türk Edebiyatı Dergisi, 260: 11.
BOYNUKARA H. (1997) Modern Eleştiri Terimleri, İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
DİLÇİN C. (2000) Örneklerle Türk Şiir Bilgisi, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
İNCE Ö. (1985) Şiir ve Gerçeklik, İstanbul: Broy Yayınları.
KUTLAR O.(2010) Unutulmuş Kent, İstanbul: YKY.
MACİT M. (1997) “Modern Türk Şiirinde Gelenek Sorunu”, Seyir Dergisi, 2: 10-11.
MACİT M. (2011) “Ahmet Necdet’in İnce Divan’ı ve diliçi çevirileri”, Journal of Turkish Studies-Türklük Bilgisi Araştırmaları (Festschrift In Honor of Walter Andrews-III), 35/I, 35-45.
MUNGAN, M. (2007) Erkekler İçin Divan, İstanbul: Metis Yayınları
NECATİGİL B. (2009) Şiirler, Bütün Yapıtları, (Haz. Ali TANYERİ, Hilmi YAVUZ), İstanbul: YKY.
NECDET A. (2004) İnce Divan, İstanbul: Adam Yayınları.
ÖZER N. (2005) Turgut Uyar’ın Divan’ında Bir Araç Olarak Biçim, Ankara: Bilkent Üniversitesi, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.
SÜREYA C. (2002) Sevda Sözleri, İstanbul: YKY.
SÜREYA C.(2005) “Günübirlik”ler, Toplu Yazılar II, İstanbul: YKY.
TDK (1982) Türkçe Sözlük, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
UYAR T. (2008) Büyük Saat, İstanbul: YKY.
UYAR T. (2009) Korkulu Ustalık, İstanbul: YKY.
Yazışma / Correspondence:
Nurtaç Ergün Atbaşı, Hacettepe Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Araştırma Görevlisi.
E-posta/Email: nurtac@hacettepe.edu.tr
Sibel Bulut, Hacettepe Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Araştırma Görevlisi.
E-posta/E-mail: sibelhatipoglu@hacettepe.edu.tr
Alındığı Tarih/Received Ocak /January 19 2016
|
|
|